Nasarapan sa malaking batuta

< VIDEO 85      PSMLMSKM         VIDEO 87>

 Watch Nasarapan sa Malaking Batuta

 PSMLMSKM Facebook Page CLICK HERE

Bromance Hot Kantutan

< VIDEO 84      PSMLMSKM         VIDEO 86>

Watch Bromance Hot Kantutan

PSMLMSKM Facebook Page CLICK HERE

Hanep Kumantot si Kuya

< VIDEO 83      PSMLMSKM         VIDEO 85>

Watch Sa Sobrang Sarap Kumantot Ni Kuya ilan Beses Nilabasan si Inday

Watch Sarap na Sarap Kumantot ni Kuya

PSMLMSKM Facebook Page PLEASE CLICK HERE

NINONG (LAST PART)

< PART 15/16     NINONG 16      PART 16/16

"Hello to both of you. Kumusta na kayong dalawa?" ang bungad ni Walt paglabas niya sa kanyang kotse.

"Hi Walter. We're doing great. Ikaw kumusta ka na?" ang sagot ni Emil at tanong na rin kay Walt.

"I'm good." ang maikling sagot ni Walt.

"Napasyal ka yata." ang nasabi ko naman kay Walt.

"Walang magawa sa bahay and for the first time we don't have show these weekends. Sarap magpahinga." ang tugon naman ni Walt.

"Please come inside." ang anyaya ni Emil kay Walt.

"Ok. But wait I'll just get something inside my car." ang tugon naman ni Walt.

Kinuha ni Walt ang isang box ng assorted Japanese food at isa pang bucket ng fried chicken. Pinakiusapan pa niya ako na kunin din ang isa pang kahon ng beer. Mukhang pinaghandaan ni Walt ang pagpunta niya sa bahay.

"Parang alam mo na gutom na gutom na kami ni Emil ah." ang biro ko kay Walt.

"Got ESP kaya I know na gutom na gutom na kayo after your basketball games." ang nasabi naman ni Walt habang papasok na kami sa aming bahay.

Kinutuban ako sa nabanggit na iyon ni Walt. Mukhang alam nya na naglaro kami ni Emil ng basketball.

"How did you know that we played basketball?" ang tanong ko sa kanya.

"Just now. You're in basketball jersey and you're holding a basketball." ang tugon ni Walt.

"Oo nga naman." ang biglang nasabi ni Emil.

Hindi ko malaman kung nagagalit si Emil sa pagdating ni Walt o nakikisakay lamang siya sa sitwasyon na iyon. Tumuloy kami sa loob ng bahay at iniaayos ang namin ang mga dala-dala ni Walt. Bago namin tuluyang hinarap ni Emil si Walt ay nagpaalam muna kami kay Walt na maliligo muna. Matapos kaming makapaligo ay tuluyan na rin namin kinausap si Walt habang umiinom ng beer. Nagsimula ang aming kwentuhan sa mga naging karanasan ni Walt bilang modelo. Naging bangka si Walt sa aming kwentuhang iyon. Subalit ng makarami na kami ng nainom na beer ay biglang naiba ang kwento ni Walt. Bigla niyang naikwento ang unang encounter nila ni Emil. Sa bibig mismo ni Walt nanggaling na naka-sex na niya si Emil.

Nang marinig iyon ni Emil ay hindi na niya pinabulaanan iyon. Hindi din niya akong makuhang titigan sa aking mga mata. Marahil tanda iyon ng kanyang guilt feelings. Guilty din ako kaya di ko makuhang magalit sa aking nalaman. Nagpatuloy lamang si Walt sa kanyang mga kwento na umabot din sa pagkwekwento ng karanasan niya sa akin. Ako naman ang hindi makaimik sa mga sandaling iyon. Ganoon na nga ang naging takbo ng aming kwentuhan. Si Walt na lamang ang panay kwento at kami ni Emil ay naghihintay na lamang maubos ang beer para kusa ng magpaalam si Walt. Buti na lamang at mukhang nakahalata si Walt sa aming pananahimik ni Emil at kusa na rin siyang nagpaalam kahit hindi pa ubos ang beer na dala niya.

Sa pag-alis ni Walt ay tahimik pa rin kaming nagligpit ni Emil ng aming kalat. Parang walang may gusto sa amin na magsimula ng usapan na maaring humantong sa sumbatan o awayan. Subalit hindi talaga ako nakatiis. Kaya ako ang unang nagtanong sa kanya.

"Sino bang nag-imbita kay Walt dito? At bakit alam niya na naglaro tayo ng basketball? Timing na timing ang dating niya ha. Mukhang yung dala nya ay pangsuhol sa isa sa atin. Kanino kaya?" ang mga tanong ko kay Emil.

"Ewan ko. Di ba ikaw yung nakikipagkita sa kanya. Bakit ako ang tinatanong mo?" ang tugon naman ni Emil.

"Ah ganoon! Pinagbibintangan mo ba ako?" ang tanong ko naman kay Emil.

"Wala akong sinasabing ganoon." ang tugon naman niya.

"Bakit mo alam na nakikipagkita ako kay Walt? Siguro sinusundan mo na ako sa lahat ng lakad ko. Wala ka na bang tiwala sa akin?" ang panunumbat ko kay Emil.

"O kita mo na. Eh di umamin ka rin na nakikipagkita ka pa sa kanya." ang nasabi naman ni Emil.

"Oo. Inaamin ko na nakipagkita ako sa kanya ng ilang ulit. Pero yun ay pinakikiusapan ko siya na tigilan na niya ako. Yun lang at wala ng iba." ang paliwanag ko naman.

"Wala na nga bang iba pang dahilan?" ang pagdududa ni Emil.

"Nagdududa ka ba sa akin?" ang sumbat ko na naman sa kanya.

"Once and for all, admit it. You went to a motel one time. Eh ano bang ginagawa sa isang motel. Nag-usap lang kayo? C'mon, hindi ako bata na hindi alam ang ginagawa sa isang motel. Just admit it okey." ang medyo galit ng pangungusap ni Emil.

"Okey, I admit. I'm sorry for doing it. I was just forced to do it. And I regret it." ang aking pag-amin.

"So it's true." ang biglang nabanggit ni Emil.

"Yes. But it's you that I love." ang pagsusumamo ko sa kanya.

"Love ba iyon na nakikipagtalik ka pa sa iba? Anong klaseng love yun?" ang panunumbat na naman ni Emil.

Para akong sinampal sa nasabing iyon ni Emil. Di na ako muli pang nakasagot sa kanya. Nanahimik na lamang ako at iniwan ko na si Emil sa may kusina. Pumasok na lamang ako sa aming silid at nahiga sa kama. Hinintay ko ang pagpasok ni Emil sa silid. Hanggang sa makatulog ako ay hindi ko namalayan kung pumasok na siya. Sa aking paggising ay wala sa tabi ko si Emil. Bumangon ako at hinanap ko siya. Wala na siya sa bahay. Sa guest room mukhang natulog si Emil at maaga na lamang siyang umalis. Tinawagan ko siya sa celphone nya. Subalit mukhang pinatay na niya ito. Gusto ko na sanang mag-sorry sa kanya at aminin na ang lahat sa kanya upang magkaayos na kami. Subalit hindi ko alam kung papaano ko siya makakausap. Kaya naman nagdecide na naman ako ng ikunsulta kay Ninong ang aking suliranin.

"Mukhang may mabigat kang suliranin iho." ang bungad ni Ninong ng maupo ako sa sala ng bahay nila.

"Medyo may tampuhan po kami ni Emil. Bigla na lang po siyang umalis ng walang paalam." ang nasabi ko sa kanya.

Nagsimula akong magkwento kay Ninong ng mga nangyari sa amin na naging dahilan ng tampuhan namin ni Emil. Hindi ko na inalintana na maririnig kami ng aking mga kinakapatid o ng aking Ninang. Mabuti na lamang at nagkataon na nagsimba sina Ninang at Giselle. Si Gabby naman ay wala din sa bahay. Si Kuya Gilbert at si Ninong lamang ang nandoroon. Dahil kong makikita nila akong umiiyak sa harapan ni Ninong ay tiyak na magtataka sila sa akin. Hindi pa man nagkakapagbigay ng payo si Ninong ay biglang lumabas ng kanyang silid si Kuya Gilbert.

"Mukhang mabigat ang suliranin ng aking kinakapatid. " ang bungad ni Kuya Gilbert.

Hindi ako nakaimik sa sinabing iyon ni Kuya Gilbert. Napatingin na lamang ako sa kanya na para bang inaamin ko na rin sa kanya na tama ang hinala nya.

"Pesteng relasyon kasi ang ganyan. Hindi iyan siniseryoso. Tignan mo sina Papa at Daddy mo, wala silang naging problema. Ngayon ko nga napag-isipan na tama ang ginawa nilang paghiwalayin tayo noon." ang mga pangungusap na biglang namutawi mula sa mga labi ni Kuya Gilbert.

Mas lalo akong natahimik sa mga bnitiwang pananalita ni Kuya Gilbert. Para kasing na-guilty ako sa hindi ko pagsunod sa mga naipayo sa akin ni Daddy at ni Ninong.

"Ikaw naman Gilbert, lalo mong panasasama ang damdamin ng kinakapatid mo." ang nasabi naman ni Ninong.

"Eh kung tayo na lang kaya ulit." ang birong biglang binitiwan ni Kuya Gilbert sabay tawa.

"Tumigil ka na Gilbert. Baka mapikon itong kinakapatid mo." ang biglang sinabi naman ni Ninong.

"Okey lang po ako Ninong. Bakit kasi hindi ako tumulad sa inyo ni Daddy. Bakit kasi nakaramdam pa ako ng pagmamahal eh. Peste talaga itong ganitong pagmamahal." ang nasabi ko naman.

"Don't blame yourself. Ganyan talaga ang buhay. Pagnagmahal ka ay dapat handa ka rin na masaktan. Hindi ka naman masasaktan kung hindi ka nagmamahal. At hindi ka makakaranas ng tunay na ligaya kung hindi na rin nagmamahal. Masyadong kumplikado kung bakit ganoon ang takbo ng buhay. Basta maging matatag ka lamang. Marami pang dadaan sa buhay mo." ang naging payo sa akin ni Ninong.

"Sorry sa mga nasabi ko kanina. Inom na lang tayo ng makalimutan mo yang problema mo kahit panandalian lamang." ang dugtong naman ni Kuya Gilbert.

Ganoon na nga ang nangyari. Inilabas ni Kuya Gilbert ang isang bote ng brandy at nagsimula kaming uminom na tatlo. Ang nailutong ulam para sa pananghalian ay siya naman naming ginawang pulutan. Kaya tinawagan ni Ninong si Ninang upang bumili na lamang ng ulam nila pagbalik sa bahay. Nalaman tuloy ni Ninong na hindi pala uuwi muna ng tanghalian ang kanyang mag-ina. Dadaan daw sila muna sa mall at doon na rin kakain ng lunch. Mas naging malaya naman kami sa bahay nina Ninong sa pag-inom. Tagay dito, tagay doon.

Katabi ko si Kuya Gilbert sa sopa habang kami ay umiinom sa sala. Mahina ako sa inuming hard. Agad akong tinamaan ng spiritu nito. Kaya naman madalas kong hipuan sa kanyang harapan si Kuya Gilbert kahit nandoroon pa si Ninong. Balewala naman iyon sa kanilang dalawa. Hanggang sa lumakas ang loob kong ipasok sa loob ng shorts at brief ni Kuya Gilbert ang aking kamay. Hindi pa ako nakontento at inilabas ko iyon at sinimulan ko siyang chupain. Natawa lamang sa amin si Ninong.

"Pasok nga kayo sa silid at baka biglang dumating ang mga kasambahay natin." ang pakiusap sa amin ni Ninong.

Pumasok nga kami sa silid ni Kuya Gilbert at doon ko itinuloy ang nasimulan ko na sa sopa. Tinalupan ko si Kuya Gilbert at sinimulan kong halikan ang kanyang katawan. Matapos ay ako naman ang nagtanggal ng aking saplot sa katawan. Nasa mainitang halikan kami noon ni Kuya Gilbert ng bigla akong maramdam ng paghalik sa aking batok. Si Ninong pala ang humahalik sa aking likuran at wala na rin siyang ni isa mang saplot sa katawan. Siya naman ngayon ang hinarap ko at nakipaghalikan din ako sa kanya. Na-sandwhich ako ng mag-ama sa mga sandaling iyon. Maya't maya pa ay nahiga na kami sa kama ni Kuya Gilbert. Hindi ko tuloy malaman kung sino kina Ninong at Kuya Gilbert ang una kong isusubong sandata. Nagpasya na lamang ako na pagpalit-palitan ko ang pagsuso doon ng hindi mabitin ang isa't isa. Habang ginagawa ko iyon ay laking gulat ko ng makita ko na naghahalikan na rin sina Ninong at Kuya Gilbert. Mas nalibugan tuloy ako sa aking nakita. Pati pala si Ninong at Kuya Gilbert ay nagagawa na ang ganooon.

Maya't maya pa ay nag-concentrate na lamang ako sa ari ni Kuya Gilbert. Si Ninong naman ay napagtuunan ang aking alaga. Si Kuya Gilbert naman ang abalang abala sa kargada ni Ninong. Ganoon ang aming naging posisyon hanggang sa sunud-sunod kaming labasan. Bahagya kaming nagpahinga. Habang tahimik pa rin kaming tatlo ay bigla ko na lamang naisip si Daddy. Malamang kung buhay pa siya ay yung kaming apat nina Ninong, Daddy at Kuya Gilbert ang susunod kong mararanasan. Subalit wala na si Daddy.

"Hoy, mukhang seryoso ka na naman dyan ah." ang biglang sinabi sa akin ni Kuya Gilbert.

"Ah wala lang. Naisip ko lang si Daddy." ang tangi kong naisagot.

"Ok na ang Daddy mo kung saan man siya naroroon. Basta ba sundin mo ang mga payo nya at ang mga payo ko din. Tiyak ako na matutuwa iyon." ang nasabi naman ni Ninong.

"Siguro nga hindi kayang tumagal ang isang seryosong relasyon ng dalawang kapwa lalaki. Matimbang pa rin talaga ang sex sa ganoong relasyon. Kapag sawa na sa partner ay maghahanap na naman ng ibang partner. Pero sana mahal talaga ako ni Emil para hindi na ako maghahanap ng iba. Sa sex naman ay nandyan kayong dalawa." ang nasabi ko naman sa kanila.

Matapos ang threesome namin ay nagpatuloy kami sa pag-inom ng alak. Nagpatuloy din ang aming kwentuhan lalong lalo sa mga nakakatawang experience nina Daddy at Ninong. Pero hindi na sumagi sa aming kwentuhan si Emil. Medyo nawaglit na nga siya sa aking isipan ng mga oras na iyon.

Nang makabalik ako sa bahay ay muli kong naalaala ang problema namin ni Emil.

Late afternoon na ng makauwi ako sa bahay. Nadatnan ko doon si Emil na nag-iimpake ng kanyang mga damit.

"Anong ibig sabihin nito?" ang bungad ko sa kanya.

"Mabuti pa siguro na maghiwalay muna tayo. Baka kasi nasasakal na natin ang isa't isa. Mas makakaganda siguro sa ating relasyon na bigyan natin ng panahon ang isa't isa para makapag-isip- isip." ang nasabi naman ni Emil.

"This is just the first time naman na nagkaganito tayo. Simple misunderstanding lang iyon Emil. No need for one of us to leave. Kaya naman natin itong pag-usapan." ang nasabi ko naman sa kanya.

"No. Mas makakapag-isip tayo kung maghihiwalay muna tayo. This is just temporary. I'll be back soon. Kailangan ko lamang umalis. Sana maintindihan mo ako." ang pakiusap ni Emil.

"Please don't leave. Lahat ng problema ay may solusyon." ang pakiusap ko naman sa kanya.

"Let's give each other time to think about this relationship. Baka sa sobrang pagmamahal natin sa isa't isa ay hindi na natin iniisip ang ating sariling kapakanan. Puro na lamang ikaw ang aking inaalala. Ganoon din ikaw, ako na lamang ng ako ang inaalala mo. Tama yun. Pero parang hindi maganda yun sa isang relationship. Papaano na ang ating mga sarili. Ewan ko. Pag-isipan muna natin." ang pagsusumamo ni Emil.

"Hindi kita maintindihan Emil." ang nasabi ko naman.

"In due time maiintindihan mo ako. Sige na. Let me go muna. I'll be back naman soon." ang nasabi naman ni Emil.

Matapos makapag-impake si Emil ay agad na rin siyang umalis ng bahay. Hindi ko na rin siya pinigilan. Lumipas pa ang ilang araw ay hindi na ako nakabalita ng tungkol kay Emil. Kahit sa telepono ay hindi ma-contact si Emil.

Isang gabi habang panay ang scroll ko sa phonebook ng aking celphone ay nakita ko ang number ni Walt. Sinubukan ko siyang tawagan subalit tila ayaw din niyang sagutin ang kanyang telepono. Dati-rati ay sinusuyo pa ako ni Walt na makipagrelasyon sa kanya. Subalit ngayon ay parang ayaw na niya akong makausap. Tila ayaw akong dalawin ng antok ng gabing iyon. Buti na lamang ay may isang taong bumisita sa akin.

"Kuya Gilbert, ikaw pala." ang nasabi ko ng buksan ko ang gate.

"Wala akong magawa sa bahay. I'm sure wala ka rin magawa ngayong gabi." ang nasabi naman niya.

"Tara sa loob." ang anyaya ko kay Kuya Gilbert.

Pagkapasok namin sa bahay ay agad isinara ni Kuya Gilbert ang pintuan. Agad niya akong niyakap at siniil ng halik. Laking pagtataka ko noon sa ginagawa ni Kuya Gilbert sa akin. Hindi naman dati siyang agresibo noong mga una naming pagtatalik. Pero ngayon ay ganoon na siya ka-agresibo. Hindi naman ako tumutol sa nais mangyari ni Kuya Gilbert. Nakipaghalikan din ako sa kanya. Isa na namang mainit na pagtatalik ang sumunod na eksena sa pagitan namin ni Kuya Gilbert.

Nakahiga pa kami noon sa aking kama at tapos na ang mainitang pagtatalik namin ni Kuya Gilbert ng maisipan kong hiramin ang celphone ni Kuya Gilbert upang tawagan si Walt. Nais ko siyang makausap upang matulungan niya ako kay Emil na magpaliwanag ng lahat. Subalit laking gulat ko ng mabosesan ko ang taong sumagot sa celphone ni Walt. Boses iyon ni Emil na parang bagong gising lamang. Sa paulit-ulit niyang binigkas na ‘hello' at ‘who is this?' ay natitiyak ko na boses nga ni Emil iyon. Hindi naman ako nagsalita. Pinakinggan ko na lamang mabuti ang boses niya hanggang sa putulin nya ang tawag ko.

"O ano na naman yan? Bakit parang natulala ka na dyan?" ang mga tanong ni Kuya Gilbert sa akin.

"Hindi ako nagkakamali. Si Emil yung sumagot. Magkasama sila ni Walt ngayon." ang nasabi ko naman.

"Ikaw talaga. Sobrang miss mo lang yung tao. Kaya akala mo siya yung sumagot ng phone." ang nasabi naman ni Kuya Gilbert.

"Hindi ako pwedeng magkamali. Boses nya yun." ang pagpupumilit ko naman.

"O sige na kung sya yun. Hayaan mo na sila. Nandirito naman ako. Ako na lamang ang papalit sa Emil na yan. Mas nakakasiguro ka sa akin na hindi kita lolokohin." ang nasabi naman ni Kuya Gilbert.

Hindi na ako nakasagot pang muli. Tama ba ang naririnig ko mula sa mga bibig ni Kuya Gilbert. Tama din ba ang kutob ko na si Emil at Walt na. Mas lalo akong naguluhan ng gabing iyon. Hindi na ako iniwan ni Kuya Gilbert na gabing iyon. Doon na rin siya natulog.

Kinabukasan ay nahihiya akong usisain si Kuya Gilbert sa kanyang nasabi kagabi. Marahil ay nasabi nya lamang iyon para maibsan ang sakit na nararamdaman ko sa pagsusupetsa kina Emil at Walt. Kumakain kami ni almusal ng dumating si Emil.

"Hi Kuya Gilbert." ang bati ni Emil at parang hindi niya ako nakita na kasabayang kumakain ni Kuya Gilbert.

Tumuloy sa aming silid si Emil. Sinundan ko naman siya. Nag-umpisa na naman siyang mag-impake ng kanyang mga damit.

"Decided ka na ba na iwan ako?" ang mahinahon kong tanong sa kanya.

"It's over for both of us. Yes, yun ang desisyon ko." ang tugon ni Emil.

"You were with Walt last night di ba?" ang sumbat ko sa kanya.

Hindi pa rin siya umimik. Nagpatuloy lamang sa pag-iimpake ng kanyang mga damit.

"Nagsasama na ba kayo ni Walt?" ang tanong ko naman sa kanya.

Hindi pa rin niya ako sinagot.

"Please Emil tell me the truth. Kayo na ba ni Walt?" pilit ko pa rin pinaaamin si Emil.

"Kayo na rin ba ni Kuya Gilbert? Akala ko tapos na sa inyo ang lahat at ayaw ng Daddy at Ninong mo na maging kayo." ang panunumbat naman ni Emil sa akin.

"Ah ok. So ako pala ang may kasalanan kaya ka aalis na." ang nasabi ko naman.

"Tinawagan ni Kuya Gilbert si Walt kagabi. Yes magkasama kami kagabi. Ako ang sumagot ng cel niya. Nalaman ko rin ng cel ni Kuya Gilbert yun. Ikaw ba o sya ang tumawag?" ang pag-amin ni Emil.

"Hiniram ko cel niya kasi kung ako ang tumatawag ay hindi nyo naman sinasagot ng celphone." ang pag-amin ko rin.

"So ngayon alam mo na kami na ni Walt. Masaya ka na ba nyan at kayo na rin ni Kuya Gilbert." ang mga nasabi naman ni Emil.

"Nagkakamali ka Emil. Nandirito lamang siya dahil alam niya na may suliranin tayo. Huwag mong pag-isipan ng masama si Kuya Gilbert." ang nasabi ko naman.

"Sige mag-aminan na lamang tayo ng ating tinatagong lihim sa isa't isat. Yung sa Daddy mo noon ay totoo naman na sinuyo ko siya na makipagrelasyon sa akin. Pumayag naman siya sa kasunduang hindi kita sasaktan. Yung pangako kung iyon sa kanya ang dala-dala ko pa rin kahit wala na siya. Kaya hindi ko inamin ang aming relasyon sa iyo. Minahal din kita kahit papaano. Kaya lamang nakakasakal ang pagmamahal mo. Minsan hindi na ako makahinga. Ikaw na lang ba ang pagtutuunan ko ng aking panahon. Mahirap yun. Siguro maiintindihan ako ng Daddy mo sa hindi ko na maipagpapatuloy ang pangako ko sa kanya na hindi kita sasaktan. Patawarin mo ako pero iyon talaga ang nararamdaman ko. Patawad." ang mga nasabi naman ni Emil.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng marinig ko iyon mula sa mga bibig ni Emil. Ni hindi ko malaman ang aking gagawin o sasabihin ng mga sandaling iyon. Pinagmasdan ko na lamang ang paglisan ni Emil. Natauhan lamang ako ng akbayan ako ni Kuya Gilbert.

"Hayaan mo na sya. Kalimutan mo na rin ang lahat ng nangyari. Pasensya ka kung napakinggan ko ang usapan ninyo. Patawarin mo na siya at ang Daddy mo. Nais lamang siguro ng Daddy mo na maging masaya ka rin." ang nasabi niya sa akin.

"Pero Kuya Gilbert, napakasakit iyon. Sarili ko pang Daddy ang gumawa ng ganoon sa akin." ang nasabi ko naman.

"Maaaring mali ang ginawa ng Daddy mo. Pero ang nais lamang niya ay maging masaya ka. Nakita niya marahil kung gaano mo kamahal si Emil kaya niya naisipan na makipagkasundo ng ganoon kay Emil. Kalimutan mo na iyon." ang dugtong pa ni Kuya Gilbert.

Hindi na ako muli pang nakapagsalita. Humgulgol na lamang ako sa iyak. Buti na lamang at nandoroon si Kuya Gilbert. Pinilit pa rin ni Kuya Gilbert na pakalmahin ang aking sarili sa pamamagitan ng pagtatanggol sa nagawang iyon ni Daddy.

Nang mga sumunod na araw ay naintindihan ko rin ang naging pasya ni Daddy tungkol kay Emil. Mahal talaga ako ng Daddy ko at lahat ay ibibigay niya mapaligaya lamang niya ako. Pati nga ang bawal na pakikipagtalik sa kanya ay nagpaubaya siya. Dahil iyon sa pagmamahal niya sa akin. Alam niya mali iyon. Pero mas matimbang pa rin ang pagmamahal niya sa akin. Mas higit siyang liligaya kung liligaya din akong kanyang anak. Sa tama man o maling paraan ay natupad niyang mapaligaya ang kaisa-isa niyang anak sa tulong na rin ni Ninong.

- W A K A S -

NINONG (PART 15/16)

< PART 14/16     NINONG 15      PART 16/16

"Hi. Kumusta ka na? Yan ah. Tagalog na text message me." ang biglang message na pumasok sa cellphone ko isang araw. Galing ito kay Walt. Oo nga pala naibigay ko ang number ko bago kami naghiwalay sa Baguio.

"I'm ok now. How about you?" ang text ko naman sa kanya.

"Daya mo ah. English text mo. Fluent na me sa Tagalog." ang sagot naman ni Walt.

"Can I see you later?" ang dugtong na text ni Walt.

"Have class ætil 6PM. Sorry." ang sagot ko naman sa text din.

"It's ok. I'll wait. Where is your school pala?" ang text naman ni Walt.

Wala akong magawa kundi sabihin ang totoo kay Walt. Hindi na rin ako nakatanggi sa hiling ni Walt na magkita kami after ng pasok ko. Ganoon na nga ang nangyari. Paglabas ko sa gate ng school namin ay napansin ko agad si Walt. Mas mukhang naging attractive si Walt sa porma niya. Hindi rin nakaligtas sa mga mata ng lumalabas sa gate si Walt. Lalo na sa mga kababaihan.

"Hi Walt. Nice to see you again." ang bati ko kay Walt.

"I'm very much okey now. I didn't enroll this semester. Busy with my modeling stints." ang tugon ni Walt.

"Ganoon ba? So model ka na rin ngayon. Bigatin ka na pala." ang biro ko kay Walt.

"Madalas sa ramp modeling ako. Fashion shows here and there. Some pictorials. Don't have much time for school. Kaya I decided to quit school for the time being." ang nasabi naman ni Walt.

"Uy, magaling na rin siya sa Tagalog." ang biro ko kay Walt.

"Syempre naman. Filipino naman yata ako." ang pagmamalaki ni Walt.

Habang nagpatuloy kami sa kwentuhan ay naglakad kami patungo sa pinakamalapit na fastfood. Matapos umorder ng pagkain ay nagpatuloy pa rin kami sa kwentuhan. Masaya ang aming kwentuhan na naputol lamang ng mag-text sa akin si Emil na kung nasa school pa daw ako ay dadaanan niya ako para sabay na kaming umuwi. Malapit na daw kasi siya. Nagpaalam agad ako kay Walt at muli akong bumalik sa harapan ng gate ng school namin. Ayaw sana akong paalisin ni Walt pero nagpumilit lamang ako. Di nga nagtagal ay dumating na ang kotse ni Emil at agad din akong sumakay.

"Take care bro. Si Emil ba yung sumundo sa iyo?" ang tanong ni Walt sa text message.

Marahil ay sinundan pa niya ako pabalik sa gate ng school namin at tiyak na nakita niya si Emil.

"Yes." ang tanging text message ko kay Walt.

"O sino ba yang ka-text mo?" ang tanong ni Emil sa akin.

"Ah wala. Isang classmate ko na nagtatanong kung nakauwi na ako." ang sagot ko kay Emil.

Akala ko ay hindi na muling mangungulit si Walt dahil alam na niyang maayos na kami ni Emil. Naikwento ko na rin kasi sa kanya si Emil noong may pag-aalinlangan pa ako sa kanya. Pero ngayon ay natitiyak ko na mahal na mahal ako ni Emil. Nang mga sumunod na araw ay panay tawag at text ni Walt sa akin. Sa tuwing kasama ko si Emil ay panay schoolmate ko ang palusot ko sa kanya. Isang araw ay nagpasya akong makipagkita muli kay Walt para pagsabihan siyang itigil na niya ang pagtawag at pagtext sa akin. Ewan ko bakit ko gagawin iyon. Marahil ay nagkakaroon na rin ng lugar sa aking puso si Walt. Sa kaunting panahon na nakasama ko kasi siya ay nakitaan ko siya na handa talaga siyang magmahal ng wagas. Subalit may commitment na ako kay Emil at sa panahong iyon ay si Emil ang aking pinili.

Nagkita kami sa isang mall na napagkasunduan namin isang hapon. Syempre research work ang dinahilan ko kay Emil upang hindi niya ako pagdudahan.

"Kumusta na ang friend ko? Mukhang happy sa lovelife niya." ang panimulang bati ni Walt.

"Oo naman. Ikaw kumusta ang lovelife mo?" ang tanong ko naman sa kanya.

"Heto, zero pa rin until now." ang tugon naman niya.

"Ows! Sinong binobola mo nyan? Ikaw pa na sobrang gwapo at modelo pa. Sigurado ako marami sa kapwa mo model ang nahuhumaling sa iyo." ang biro ko naman sa kanya.

"You are wrong my friend. After my first relationship ay hindi na ito nasundan. Alam mo ba kung bakit?" ang nasabi naman ni Walt.

"Eh bakit naman?" ang tanong ko sa kanya.

"Kasi the person I'm in love with ay meron ng iba. Di ba that hurts?" ang bigla niyang sinabi.

Ewan ko pero kinabahan ako sa sinabi niya.

"Ikaw pa! Kayang kaya mo yun agawin. Sa ganda lalaki mong iyan. Tiyak ikaw ang pipiliin ng taong nagugustuhan mo." Ang biro ko sa kanya.

"Ganoon ba?" ang tanging nasabi naman ni Walt.

"Oo naman." ang pagsang-ayon ko naman.

"Ah ok. Do you love me?" ang biglang itinanong sa akin ni Walt.

"Wala namang ganyanan. Wag naman ako." ang sagot ko sa kanya.

"I'm dead serious. I really love you. It's you that I want." ang pagpupumilit ni Walt.

"You know that's not possible now. I've already got someone else." ang sabi ko naman sa kanya.

"You just told me that I could easily get the person I want." ang sabi naman ni Walt.

"Not me." ang tangi kong naisagot.

"Why not? I love you and you have to believe me. And that's the truth." ang pagsusumamo ni Walt.

"I just can't." ang nasabi ko naman.

Nagpatuloy sa pagpapaliwanag si Walt sa kanyang nararamdaman sa akin. Alam ko din na deep inside of me ay may nararamdaman na ako kay Walt. Dahil ba sa mas attractive siya kaysa Emil? Ewan ko pero naguguluhan ako ng mga sandaling iyon. Kahit ganoon pa man ay hindi pa rin ako bumigay sa nais ni Walt.

"I'll go now." ang paalam ko kay Walt ng wala na akong maisip na isagot sa mga katanungan niya.

"Wait don't just leave me here." ang pakiusap ni Walt. "I'll drive you home para maaga kang makauwi." ang dugtong pa ni Walt.

"No thanks. I can manage to go home alone." ang aking pagtanggi.

"Please. If you really don't have feelings for me then just let me drive you home. It is my pleasure to bring you home safe. Okey." ang pagpupumilit ni Walt.

Sumang-ayon na lamang ako kay Walt. Pagsakay namin sa kanyang kotse ay agad na rin naming nilisan ang mall. Wala kaming imikan sa loob ng kotse at dahil gulong gulo din ang aking isipan ay hindi ko na inalintana kung saan dumadaan si Walt. Nabigla na lamang ako ng papasok na pala kami sa isang motel.

"Why are we entering this place?" ang bigla kong naitanong kay Walt.

"Don't worry. Let's just talk in private. Ok.." ang tugon ni Walt.

Nakakahiya naman kung tatanggi pa ako sa mga sandaling iyon. Nasa loob na kami ng compound ng motel at kausap na ni Walt ang isang attendant. Pinabayaan ko na lamang si Walt sa nais niyang mangyari. Pagkapasok na pagkapasok namin sa silid ay agad akong niyakap ni Walt sa likuran. Siniil niya ng halik ang aking batok. Pilit akong kumawala sa kanyang pagkakayapos. Pero unti-unting bumigay ang aking katawan at isipan sa nais mangyari ni Walt. Isang mainit na pagtatalik namin ni Walt ang sumunod na eksena sa loob ng silid na iyon. Marahil nga ay may pagtingin din ako kay Walt kaya ako pumayag sa nais niya. Sino ba naman ang hindi magkakagusto sa kanya. Taglay na yata niya ang isang perfect body ng isang lalaki at may kagwapuhan na talo pa ang ilang matinee idol sa pelikula. Idagdag mo pa dyan ang laki ng kanyang kargada. Sino kaya ang hindi maaakit kay Walt.

Matapos ang miinit naming pagtatalik ni Walt ay nagpahatid na rin ako sa amin. Akala ko ay tulog na si Emil at hindi na niya ako mapapansin sa pagpasok ko sa aming bahay. Kaya naman pumayag ako na maibaba ni Walt sa mismong tapat ng aming bahay. Laking gulat ko ng bumukas ang gate na hindi ko pa naman napipindot ang doorbell. Pinagbuksan ako ni Emil.

"Si Walter yun di ba? Yung pamangkin ni Mang Nestor." ang tanong ni Emil.

"Ah ... eh... Sya nga. Kilala mo pala siya?" ang tanong ko naman sa kanya.

"Kilalang kilala." ang tanging naisagot sa akin ni Emil.

Mas lalo akong kinabahan ng malaman ko na kilala niya si Walt. At halos hindi maipinta ang pagmumukha ni Emil. Parang gusto niyang magalit at sumbatan ako. Pero malamang ay nagpupmigil siya. Guilty ako sa mga oras na iyon. At kung tatanungin niya ako ay sasagot ako ng katotohanan lamang. Pero hindi na niya nagawang usisain pa ako tungkol kay Walt. Buti na lamang at hindi pa ako nakapaghapunan. Kaya naman ng yayain ako ni Emil na sabayan siya sa pagkain ay nasabayan ko pa siya. Hinintay pala niya ako para sabay kaming kumain.

Nang mga sumunod na araw ay hindi pa rin tumigil sa kaka-text at katatawag sa cellphone ko si Walt. Classmate ko pa rin ang dahilan ko kay Emil sa tuwing kasama ko siya at magtetext o tatawag si Walt. Hindi ko na muling magawang pagsabihan si Walt na tumigil na. Kaya naman minabuti kong humingi ng payo kay Ninong.

"Hay naku. Sabi ko na nga ba. Kaya nga noong nalaman namin ng Daddy mo na nagkakaigihan na kayo ni Kuya Gilbert mo ay tutol kami. Yan talaga ang hirap sa ganyang relasyon. Buti kami ng Daddy mo ay maaga pa lamang nalaman na naming na maaring maging ganyan din kami kung seseryosohin namin ang aming relasyon. Sa ganyang relasyon, lamang talaga ang sex sa sangkap ng samahan. Idagdag mo pa ang physical na anyo ng partner mo. Madali tayong ma-fall in and out of love. Para bang damit na kung sawa ka na sa pagsusuot nito ay papalitan mo na lamang ito." ang panimulang pangaral sa akin ni Ninong.

"Pero Ninong. Nagmamahalan naman kami ni Emil." ang naisabi ko naman kay Ninong.

"Oo naman. Nandoroon na ako. Pero dapat mas naging tapat kayo sa isa't isa. Maaari nyo naman pag-usapan iyon. Eh kung gusto mong may ibang katalik ay dapat sinasabi ninyo iyon sa isa't isa. Kayo naman talaga ang nagmamahalan. Init lang ng katawan ang sex. Kapag nairaos mo na ay mawawala na rin ang init sa iyo." ang dugtong pa ni Ninong.

"Pero Ninong, parang mahal ko rin si Walt." ang naisingit ko na naman kay Ninong.

"Subukan mong makipagtalik ng ilang beses sa Walt na iyan. Mawawala din yang maling feelings mong iyan. Tiyak ako na mas magandang lalaki yang Walt na iyan kay Emil." ang nasabi naman ni Ninong.

"Opo." ang tugon ko naman.

"Nakita mo na. Tama ako. Huwag mong problemahin iyan. Lilipas din yan. Basta ipagtapat mo lamang kay Emil ang lahat." ang pahabol na payo ni Ninong.

"Sige po Ninong. Susundin ko ang payo nyo. Salamat po." ang pagpapaalam ko kay Ninong.

"Sa akin ba ay wala ka ng pagnanasa?" ang pabirong tanong ni Ninong.

"Kayo pa! Eh kayo nga ang nagbigay ng first experience ko sa ganito." ang tugon ko naman sabay tawa.

"Ganoon pala eh. Wala ang mga tao sa bahay. Baka pwede mo akong tulungan na maibsan ang init ng aking katawan ngayon." ang pakiusap ni Ninong sa akin.

"No problem po. Basta okey din sa inyo na sasabihin ko ito kay Emil." ang sabi ko naman.

"No problem." ang tugon ni Ninong.

Niyaya niya akong pumasok sa kanilang silid ay doon ko muling natikman si Ninong na unang nagmulat sa akin ng kakaibang karanasan sa sex. Tulad pa rin ng dati ay hindi pahuhuli ang katawan ni Ninong sa mas bata pa sa kanya. Ang kargada niyang kaunaunahan kong natikman ay wala pa ring kupas sa kalakihan niya at katakam-takam pa rin. Marahil nga ay may katagalan na rin na hindi nakikipagtalik si Ninong sa kapwa niya lalaki kaya naman nakailang putok kami ng araw na iyon.

Nang sumunod na araw ay pinaghandaan ko ang pagtatapat ko kay Emil ng tungkol kay Walt. Sabado noon ng magtatakipsilim at katatapos lamang naming maglaro ng basketball. Masaya ang aming naging laro nina Ninong at ng aking mga kinakapatid kaya iyon ang napili kong oras na kausapin si Emil. Subalit sa pag-uwi namin sa aming bahay ay naroon na sa tapat ng gate si Walt lulan ng kanyang kotse.

ITUTULOY....

ADAN SA PILING NI ADAN

< VIDEO 82      PSMLMSKM         VIDEO 84>

Watch ADAN SA PILING NI ADAN

PSMLMSKM Facebook Page CLICK HERE

Si Jun-Jun Nirape ng tres Maria's

< VIDEO 81      PSMLMSKM         VIDEO 83>

Watch Jun Jun nirape ng tres Maria's

PSMLMSKM Facebook Page CLICK HERE

NINONG (PART 14/16)

< PART 13/16     NINONG 14      PART 15/16

"Kailangan mong umuwi agad. Importante lang." ang bungad ni Ninong ng sagutin ko ang celphone ko.

"Bakit po ba Ninong?" ang tanong ko naman.

"Sasabihin ko na lamang dito pagdating mo." ang tugon naman ni Ninong.

"Ano po ba yun Ninong? Gaano po ba kaimportante iyon?" ang mga tanong ko kay Ninong.

"Basta, uwi ka na agad. Sakay ka na ng bus pabalik dito sa Maynila." ang pagpupumilit ni Ninong.

Hindi na ako nakapagtanong pang muli dahil pinutol na ni Ninong ang aming usapan. Bigla akong kinabahan. Hindi tatawag ng ganoon si Ninong kung walang masamang nangyari. Pero ano kaya iyon? Hindi ko matanto kung ano ang dahilan ni Ninong sa kanyang pagtawag. Hindi na ako nag-aksaya ng panahon. Nagpalit lamang ako ng damit at nagtungo na ako sa bus station. Naisin man ni Walt na samahan ako ay hindi ako pumayag. Nagpalitan na lamang kami ng celphone numbers para may communication pa rin kami kung sakaling hindi na kami muling magkita sa Baguio sa aking pagbabalik.

Maliwanag na ng marating ko ang aming bahay sa Maynila. Nakasara ang gate at tila walang tao sa loob dahil nakailang pindot na ako sa doorbell ay wala pa rin nagbubukas ng pinto at gate para sa akin. Kaya naman minabuti ko na lamang puntahan ang bahay nina Ninong. Nang malaman nila na ako ang tao sa gate ng bahay ay agad lumabas ang aking kinakapatid na si Giselle. Sila lamang dalawa ni Ninang ang nasa bahay nila. Sa paglapit sa akin si Giselle at Ninang ay napahagulgol agad sila sa iyak.

"Bakit po Ninang? Ano pong nangyari?" ang mga tanong ko kay Ninang.

"Wala na ang Mommy mo. Katatawag lang ng Ninong mo. Iniwan na nya tayo kaninang alas-kwatro ng umaga." ang tugon ni Ninang.

"Hindi ko kayo maintindihan. Ano po bang sinasabi ninyo?" ang paghingi ko ng linaw sa nasabi ni Ninang.

Hindi agad makasagot si Ninang dahil sa paghagulgol niya sa iyak. Ako man ay nagsimula na ring umiyak. Si Giselle na lamang ang sumagot ng aking katanungan.

"Naaksidente sila kagabi. Ang Mommy at Daddy mo. Sinundo ng Daddy mo ang Mommy mo sa isang party ng opisina nila. Yun lang so far ang alam namin. Parang nabangga sila ng isang bus at grabe ang lagay nila kagabi. Kanina lang tumawag si Daddy ay sinabi nga na hindi na nakayanan ng Mommy mo ang natamo niyang pinsala. Wala na ang Mommy mo." ang paliwanag ni Giselle na hindi na rin naipagpatuloy ang kwento dahil napahagulgol din siya sa iyak.

Nakuha ko na ang nais nilang sabihin. At ako naman ang napasigaw sa pagtawag ko sa pangalan ng aking Mommy. Tuluyan na rin akong humagulgol sa iyak.

"Eh ang Daddy? Kumusta na siya?" ang muli kong pagtatanong ng maisip ko si Daddy sa gitna ng aking pagdadalamhati ng mga sandaling iyon.

"Nasa critical condition pa siya. 50-50 chances din na makaligtas ang Daddy mo." ang maikling tugon ni Ninang.

"Saang hospital po ba sila ngayon?" ang tanong ko na naman.

Matapos ibigay sa akin ni Ninang ang pangalan at address ng hospital ay agad na rin ako umalis. Sa pamamagitan ng taxi ay ilang minuto lamang at nasa hospital na ako. Agad kong ipinagtanong at hinanap ang silid na kinaroroonan ni Daddy. Sa hallway kung saan naroroon ang ICU na kanaroronan din ni Daddy ay sinalubong ako ng mga kinakapatid kong sina Kuya Gilbert at Gabby. Wala doon si Ninong dahil inaasikaso niya ang mga labi ni Mommy. Hindi rin ako pinayagan makapasok sa ICU upang malapitan ko si Daddy. Sa balikat ni Kuya Gilbert ko na lamang naibuhos ang aking pag-iyak. Wala kaming nagawa kundi maghintay pa sa ano mang sasabihin ng doctor.

Maya't maya pa dumating na si Ninong. Ibinalita niya sa amin na naisaayos na niya ang pagbuburulan ni Mommy. Hindi ko na rin pwedeng masilayan ang mga labi ni Mommy dahil nasa funeral parlor na daw ito at tatawagan na lamang daw si Ninong kung ayos na ang lahat sa funeral chapel na napili ni Ninong. Maliban sa mga impormasyong iyon ay wala na rin kaming napag-usapan ni Ninong. Hindi din ako napilit isama ni Ninong na mag-almusal ng mga oras na iyon. Nanatili na lamang akong nakaupo sa silid na kalapit ng ICU. Tila ba wala na akong pakiramdam ng mga sandaling iyon. Hindi ko na maramdaman ang pagkagutom o pagkauhaw. Nanatili na lamang akong nakatingin sa salamin na namamagitan sa aming kanya-kanyang kinalalagyan ni Daddy.

Ilang minuto pa ang lumipas ay biglang bumukas ang pinto.

"Hi. Kumusta na ang Daddy mo." ang tanong ng taong pumasok.

"Emil, anong ginagawa mo dito? Papaano mo nalaman na nasa hospital si Daddy." ang mga tanong ko kay Emil.

"Tumawag ako sa opisina ng Daddy mo at nabalitaan ko ang nangyari sa kanila ng Mommy mo. I'm sorry for what happened to your parents." ang tugon ni Emil.

Hindi ko alam kung magagalit o matutuwa ako sa pagdating na iyon ni Emil. Subalit dala na rin ng aking paghihinagpis sa sinapit nina Daddy at Mommy ay bigla na lamang akong napayakap kay Emil sabay hagulgol sa iyak.

"Everything will be ok soon. Don't worry. Kaya mo yan." pilit pinapakalma ni Emil ako.

"I know. Pero wala na ang Mommy. Si Daddy naman ay hindi pa rin maayos ang lagay." ang mga nasabi ko pa kay Emil.

"Don't worry. I'm still here. And I will always be by your side. Promise ko yan." ang nasabi naman ni Emil.

Kapwa kami naupo ni Emil sa isang sopa. Nakaakbay siya sa akin at nakasandal naman ang aking ulo sa kanyang balikat. Hindi ko talaga mapigilan ang pagluha sa tuwing maiisip ko ang nangyari sa aking mga magulang. Pero dahil na rin sa presence ni Emil ay kumalma din ang aking pakiramdam. Ilang minuto pa ang lumipas ay dumating na rin sina Ninong at ang dalawa kong kinakapatid. Matapos kong ipakilala si Emil sa kanila ay napilit din ako ni Emil na kumain ng almusal kahit papaano.

Pabalik na kami noon ni Emil sa may ICU ng biglang napansin namin ang pagmamadali ng mga nurse at doctor papunta din sa ICU. Biglang bumilis ang tibok ng aking puso na tila ba nararamdaman ko na may masamang nangyari na kay Daddy. Napatakbo tuloy ako at sumunod din si Emil. Subalit hindi pa man ako nakakalapit sa pintuan ay biglang lumabas si Ninong dala ang masamang balita na pati si Daddy ay binawian na rin ng buhay. Napasigaw ako ng marinig ko iyon at tila ba gusto ko na ring mamatay ng mga sandaling iyon. Niyakap ako ni Ninong na hindi na rin napigilan ang pagtulo ng kanyang luha. Si Emil din ay hindi na rin napigilan ang pagluha.

Simula ng umagang iyon hanggang sa mailibing ang aking mga magulang ay hindi umalis sa aking tabi si Emil. Ayaw nya sana akong iwan matapos ang libing dahil mag-iisa na ako sa aming bahay. Subalit kailangan niyang bumalik sa Baguio upang mag-attend ng kanilang graduation. Alam ko naman na importante iyon sa buhay ng isang estudyante. Kaya naman pinilit ko siyang mag-attend ng kanilang graduation. Nang matapos ang graduation ni Emil ay agad din siyang bumalik sa Maynila. Medyo nanumbalik na rin ang aking sigla ng dumating siya sa bahay.

"Kumusta ang graduation ninyo?" ang tanong ko sa kanya.

"Okey naman. Medyo maayos daw ngayon compare noong isang taon dahil hindi na pinayagan ang pagkuha ng picture sa may entablado. Yung official photographer na lamang ang nakalapit sa stage." ang tugon naman ni Emil.

"Salamat pala sa paggabay mo sa akin. Hindi ko makakayanan ang lahat kung wala ka sa tabi ko." ang nasabi ko sa kanya.

"Ganyan talaga ang nagmamahalan. Damayan sa lahat ng oras. Walang iwanan." ang nasabi naman ni Emil.

"Totoo ba yan?" ang medyo pabiro kong naitanong kay Emil.

"Ikaw naman. Kailangan pa bang itanong iyan?" ang nasabi naman ni Emil.

"Nagkikita ba kayo ni Daddy bago siya namatay?" ang bigla kong naitanong sa kanya.

Hindi agad nakasagot si Emil.

"Please naman. Be honest naman sa akin kung talagang mahal mo ako." ang pakiusap ko sa kanya.

"Yes, we did several times. The night of your Dad's accident ay nagkita pa kami." ang pagtatapat ni Emil.

"So it's true that you and my Dad are having an affair. Bakit nyo nagawa sa akin iyon?" ang pagsumbat ko kay Emil.

"That's not true. Humihingi lamang ako ng payo sa Daddy mo. Yun bang payo ng isang ama sa isang anak. Alam mo naman na hindi kami close ng father ko." ang tugon ni Emil.

"Ganoon lang ba iyon? Eh, inaaabot kayo ng madaling araw sa pag-uusap. Pag-uusap nga lang ba ang ginagawa ninyo? Baka pati payo tugkol sa sex at actual na sex ay ginagawa ninyo?" ang panunumbat kong muli kay Emil.

"Ganyan na ba ang iniisip mo sa amin ng Daddy mo? Yes, I'll admit. We did it once noon sa Baguio. I know gising ka noon at nakita mo kami. Pero yun ang first and last namin. And I'm sorry for doing it. Malakas kasi ang sex appeal ng Daddy mo. Hindi ako nakapagpigil. " ang paliwanag ni Emil.

"Sobrang bait ng Daddy mo. Maswerte ka nga sa kanya. Alam mo ba ng umuwi ako galing Baguio matapos kong malaman na makaka-graduate ako ay hindi man lamang natuwa ang aking mga magulang. Lalo na si Daddy. Gusto kong umalis agad sa bahay ng araw na iyon. Buti na lamang at nakausap ko ang Daddy mo. Sabik ako sa isang tatay. Nakita ko iyon sa iyong Daddy. Sorry kung masama pala para sa iyo ang nagawa kong iyon. Pero I swear, walang halong sex ang mga naging usapan naming." ang dugtong pa ni Emil.

Sa mga paliwanang ni Emil ay nakumbinse niya ako na totoo ang kanyang mga sanabi. Ako naman ngayon ang nakaramdam ng pagkahiya sa aking paghihinala tungkol sa kanila ni Daddy.

"I'm sorry Emil. Nakapag-isip ako ng ganoon sa iyo. Sorry din po Dad sa paghihinala ko sa inyo." ang nasabi ko sabay yakap kay Emil.

"It's okey. Alam ko naman na nagawa mo yan dahil masama pa ang loob mo sa pagkawalang sabay ng iyong mga magulang. Don't worry. I will always be here for you. And I will always love you." ang nasabi naman ni Emil.

"Sorry again, Emill. I love you too." ang nasabi ko na lamang sa kanya.

Matapos kong sabihin iyon ay bigla niya akong hinalikan sa aking mga labi. Ang halikan naming iyon ay nauwi sa isang mainitang pagtatalik mismo sa sala ng aming bahay. Buti na lamang at walang bisitang dumating ng hapon ding iyon. Simula ng araw na iyon ay doon na sa aming bahay nanirahan si Emil.

Bago pa man nagbukas ang klase ay nakahanap na trabaho si Emil. Ako naman ay muling nagpalipat sa isang unibersidad dito sa Metro Manila. Nagsama kaming dalawa ni Emil na parang mag-asawa. Alam lahat ito ni Ninong kaya siya na rin ang naging gabay naming at hingian ng payo sa tuwing may suliranin kami ni Emil. Akala namin ay wala ng malaking problema ang darating sa aming dalawa. Muling nasubukan ang aming relasyon ni Emil ng magkita kaming muli ni Walt.

ITUTULOY....