Wednesday, November 28, 2012
NINONG (LAST PART)
< PART 15/16 NINONG 16 PART 16/16
"Hello
to both of you. Kumusta na kayong dalawa?" ang bungad ni Walt paglabas
niya sa kanyang kotse.
"Hi
Walter. We're doing great. Ikaw kumusta ka na?" ang sagot ni Emil at
tanong na rin kay Walt.
"I'm
good." ang maikling sagot ni Walt.
"Napasyal
ka yata." ang nasabi ko naman kay Walt.
"Walang
magawa sa bahay and for the first time we don't have show these weekends. Sarap
magpahinga." ang tugon naman ni Walt.
"Please
come inside." ang anyaya ni Emil kay Walt.
"Ok. But
wait I'll just get something inside my car." ang tugon naman ni Walt.
Kinuha ni
Walt ang isang box ng assorted Japanese food at isa pang bucket ng fried
chicken. Pinakiusapan pa niya ako na kunin din ang isa pang kahon ng beer.
Mukhang pinaghandaan ni Walt ang pagpunta niya sa bahay.
"Parang
alam mo na gutom na gutom na kami ni Emil ah." ang biro ko kay Walt.
"Got ESP
kaya I know na gutom na gutom na kayo after your basketball games." ang
nasabi naman ni Walt habang papasok na kami sa aming bahay.
Kinutuban ako
sa nabanggit na iyon ni Walt. Mukhang alam nya na naglaro kami ni Emil ng
basketball.
"How did
you know that we played basketball?" ang tanong ko sa kanya.
"Just
now. You're in basketball jersey and you're holding a basketball." ang
tugon ni Walt.
"Oo nga
naman." ang biglang nasabi ni Emil.
Hindi ko
malaman kung nagagalit si Emil sa pagdating ni Walt o nakikisakay lamang siya
sa sitwasyon na iyon. Tumuloy kami sa loob ng bahay at iniaayos ang namin ang
mga dala-dala ni Walt. Bago namin tuluyang hinarap ni Emil si Walt ay nagpaalam
muna kami kay Walt na maliligo muna. Matapos kaming makapaligo ay tuluyan na
rin namin kinausap si Walt habang umiinom ng beer. Nagsimula ang aming
kwentuhan sa mga naging karanasan ni Walt bilang modelo. Naging bangka si Walt
sa aming kwentuhang iyon. Subalit ng makarami na kami ng nainom na beer ay
biglang naiba ang kwento ni Walt. Bigla niyang naikwento ang unang encounter
nila ni Emil. Sa bibig mismo ni Walt nanggaling na naka-sex na niya si Emil.
Nang marinig
iyon ni Emil ay hindi na niya pinabulaanan iyon. Hindi din niya akong makuhang
titigan sa aking mga mata. Marahil tanda iyon ng kanyang guilt feelings. Guilty
din ako kaya di ko makuhang magalit sa aking nalaman. Nagpatuloy lamang si Walt
sa kanyang mga kwento na umabot din sa pagkwekwento ng karanasan niya sa akin.
Ako naman ang hindi makaimik sa mga sandaling iyon. Ganoon na nga ang naging
takbo ng aming kwentuhan. Si Walt na lamang ang panay kwento at kami ni Emil ay
naghihintay na lamang maubos ang beer para kusa ng magpaalam si Walt. Buti na
lamang at mukhang nakahalata si Walt sa aming pananahimik ni Emil at kusa na
rin siyang nagpaalam kahit hindi pa ubos ang beer na dala niya.
Sa pag-alis
ni Walt ay tahimik pa rin kaming nagligpit ni Emil ng aming kalat. Parang
walang may gusto sa amin na magsimula ng usapan na maaring humantong sa
sumbatan o awayan. Subalit hindi talaga ako nakatiis. Kaya ako ang unang
nagtanong sa kanya.
"Sino
bang nag-imbita kay Walt dito? At bakit alam niya na naglaro tayo ng
basketball? Timing na timing ang dating niya ha. Mukhang yung dala nya ay
pangsuhol sa isa sa atin. Kanino kaya?" ang mga tanong ko kay Emil.
"Ewan
ko. Di ba ikaw yung nakikipagkita sa kanya. Bakit ako ang tinatanong mo?"
ang tugon naman ni Emil.
"Ah
ganoon! Pinagbibintangan mo ba ako?" ang tanong ko naman kay Emil.
"Wala
akong sinasabing ganoon." ang tugon naman niya.
"Bakit
mo alam na nakikipagkita ako kay Walt? Siguro sinusundan mo na ako sa lahat ng
lakad ko. Wala ka na bang tiwala sa akin?" ang panunumbat ko kay Emil.
"O kita
mo na. Eh di umamin ka rin na nakikipagkita ka pa sa kanya." ang nasabi
naman ni Emil.
"Oo.
Inaamin ko na nakipagkita ako sa kanya ng ilang ulit. Pero yun ay
pinakikiusapan ko siya na tigilan na niya ako. Yun lang at wala ng iba."
ang paliwanag ko naman.
"Wala na
nga bang iba pang dahilan?" ang pagdududa ni Emil.
"Nagdududa
ka ba sa akin?" ang sumbat ko na naman sa kanya.
"Once
and for all, admit it. You went to a motel one time. Eh ano bang ginagawa sa
isang motel. Nag-usap lang kayo? C'mon, hindi ako bata na hindi alam ang
ginagawa sa isang motel. Just admit it okey." ang medyo galit ng
pangungusap ni Emil.
"Okey, I
admit. I'm sorry for doing it. I was just forced to do it. And I regret
it." ang aking pag-amin.
"So it's
true." ang biglang nabanggit ni Emil.
"Yes.
But it's you that I love." ang pagsusumamo ko sa kanya.
"Love ba
iyon na nakikipagtalik ka pa sa iba? Anong klaseng love yun?" ang
panunumbat na naman ni Emil.
Para akong
sinampal sa nasabing iyon ni Emil. Di na ako muli pang nakasagot sa kanya.
Nanahimik na lamang ako at iniwan ko na si Emil sa may kusina. Pumasok na
lamang ako sa aming silid at nahiga sa kama. Hinintay ko ang pagpasok ni Emil
sa silid. Hanggang sa makatulog ako ay hindi ko namalayan kung pumasok na siya.
Sa aking paggising ay wala sa tabi ko si Emil. Bumangon ako at hinanap ko siya.
Wala na siya sa bahay. Sa guest room mukhang natulog si Emil at maaga na lamang
siyang umalis. Tinawagan ko siya sa celphone nya. Subalit mukhang pinatay na
niya ito. Gusto ko na sanang mag-sorry sa kanya at aminin na ang lahat sa kanya
upang magkaayos na kami. Subalit hindi ko alam kung papaano ko siya makakausap.
Kaya naman nagdecide na naman ako ng ikunsulta kay Ninong ang aking suliranin.
"Mukhang
may mabigat kang suliranin iho." ang bungad ni Ninong ng maupo ako sa sala
ng bahay nila.
"Medyo
may tampuhan po kami ni Emil. Bigla na lang po siyang umalis ng walang
paalam." ang nasabi ko sa kanya.
Nagsimula
akong magkwento kay Ninong ng mga nangyari sa amin na naging dahilan ng tampuhan
namin ni Emil. Hindi ko na inalintana na maririnig kami ng aking mga
kinakapatid o ng aking Ninang. Mabuti na lamang at nagkataon na nagsimba sina
Ninang at Giselle. Si Gabby naman ay wala din sa bahay. Si Kuya Gilbert at si
Ninong lamang ang nandoroon. Dahil kong makikita nila akong umiiyak sa harapan
ni Ninong ay tiyak na magtataka sila sa akin. Hindi pa man nagkakapagbigay ng
payo si Ninong ay biglang lumabas ng kanyang silid si Kuya Gilbert.
"Mukhang
mabigat ang suliranin ng aking kinakapatid. " ang bungad ni Kuya Gilbert.
Hindi ako
nakaimik sa sinabing iyon ni Kuya Gilbert. Napatingin na lamang ako sa kanya na
para bang inaamin ko na rin sa kanya na tama ang hinala nya.
"Pesteng
relasyon kasi ang ganyan. Hindi iyan siniseryoso. Tignan mo sina Papa at Daddy
mo, wala silang naging problema. Ngayon ko nga napag-isipan na tama ang ginawa
nilang paghiwalayin tayo noon." ang mga pangungusap na biglang namutawi
mula sa mga labi ni Kuya Gilbert.
Mas lalo
akong natahimik sa mga bnitiwang pananalita ni Kuya Gilbert. Para kasing
na-guilty ako sa hindi ko pagsunod sa mga naipayo sa akin ni Daddy at ni
Ninong.
"Ikaw
naman Gilbert, lalo mong panasasama ang damdamin ng kinakapatid mo." ang
nasabi naman ni Ninong.
"Eh kung
tayo na lang kaya ulit." ang birong biglang binitiwan ni Kuya Gilbert
sabay tawa.
"Tumigil
ka na Gilbert. Baka mapikon itong kinakapatid mo." ang biglang sinabi
naman ni Ninong.
"Okey
lang po ako Ninong. Bakit kasi hindi ako tumulad sa inyo ni Daddy. Bakit kasi
nakaramdam pa ako ng pagmamahal eh. Peste talaga itong ganitong
pagmamahal." ang nasabi ko naman.
"Don't
blame yourself. Ganyan talaga ang buhay. Pagnagmahal ka ay dapat handa ka rin
na masaktan. Hindi ka naman masasaktan kung hindi ka nagmamahal. At hindi ka
makakaranas ng tunay na ligaya kung hindi na rin nagmamahal. Masyadong
kumplikado kung bakit ganoon ang takbo ng buhay. Basta maging matatag ka
lamang. Marami pang dadaan sa buhay mo." ang naging payo sa akin ni
Ninong.
"Sorry
sa mga nasabi ko kanina. Inom na lang tayo ng makalimutan mo yang problema mo
kahit panandalian lamang." ang dugtong naman ni Kuya Gilbert.
Ganoon na nga
ang nangyari. Inilabas ni Kuya Gilbert ang isang bote ng brandy at nagsimula
kaming uminom na tatlo. Ang nailutong ulam para sa pananghalian ay siya naman
naming ginawang pulutan. Kaya tinawagan ni Ninong si Ninang upang bumili na
lamang ng ulam nila pagbalik sa bahay. Nalaman tuloy ni Ninong na hindi pala
uuwi muna ng tanghalian ang kanyang mag-ina. Dadaan daw sila muna sa mall at
doon na rin kakain ng lunch. Mas naging malaya naman kami sa bahay nina Ninong
sa pag-inom. Tagay dito, tagay doon.
Katabi ko si
Kuya Gilbert sa sopa habang kami ay umiinom sa sala. Mahina ako sa inuming
hard. Agad akong tinamaan ng spiritu nito. Kaya naman madalas kong hipuan sa
kanyang harapan si Kuya Gilbert kahit nandoroon pa si Ninong. Balewala naman
iyon sa kanilang dalawa. Hanggang sa lumakas ang loob kong ipasok sa loob ng
shorts at brief ni Kuya Gilbert ang aking kamay. Hindi pa ako nakontento at
inilabas ko iyon at sinimulan ko siyang chupain. Natawa lamang sa amin si
Ninong.
"Pasok
nga kayo sa silid at baka biglang dumating ang mga kasambahay natin." ang
pakiusap sa amin ni Ninong.
Pumasok nga
kami sa silid ni Kuya Gilbert at doon ko itinuloy ang nasimulan ko na sa sopa.
Tinalupan ko si Kuya Gilbert at sinimulan kong halikan ang kanyang katawan.
Matapos ay ako naman ang nagtanggal ng aking saplot sa katawan. Nasa mainitang
halikan kami noon ni Kuya Gilbert ng bigla akong maramdam ng paghalik sa aking
batok. Si Ninong pala ang humahalik sa aking likuran at wala na rin siyang ni
isa mang saplot sa katawan. Siya naman ngayon ang hinarap ko at nakipaghalikan
din ako sa kanya. Na-sandwhich ako ng mag-ama sa mga sandaling iyon. Maya't
maya pa ay nahiga na kami sa kama ni Kuya Gilbert. Hindi ko tuloy malaman kung
sino kina Ninong at Kuya Gilbert ang una kong isusubong sandata. Nagpasya na
lamang ako na pagpalit-palitan ko ang pagsuso doon ng hindi mabitin ang isa't
isa. Habang ginagawa ko iyon ay laking gulat ko ng makita ko na naghahalikan na
rin sina Ninong at Kuya Gilbert. Mas nalibugan tuloy ako sa aking nakita. Pati
pala si Ninong at Kuya Gilbert ay nagagawa na ang ganooon.
Maya't maya
pa ay nag-concentrate na lamang ako sa ari ni Kuya Gilbert. Si Ninong naman ay
napagtuunan ang aking alaga. Si Kuya Gilbert naman ang abalang abala sa kargada
ni Ninong. Ganoon ang aming naging posisyon hanggang sa sunud-sunod kaming
labasan. Bahagya kaming nagpahinga. Habang tahimik pa rin kaming tatlo ay bigla
ko na lamang naisip si Daddy. Malamang kung buhay pa siya ay yung kaming apat
nina Ninong, Daddy at Kuya Gilbert ang susunod kong mararanasan. Subalit wala
na si Daddy.
"Hoy,
mukhang seryoso ka na naman dyan ah." ang biglang sinabi sa akin ni Kuya
Gilbert.
"Ah wala
lang. Naisip ko lang si Daddy." ang tangi kong naisagot.
"Ok na
ang Daddy mo kung saan man siya naroroon. Basta ba sundin mo ang mga payo nya
at ang mga payo ko din. Tiyak ako na matutuwa iyon." ang nasabi naman ni
Ninong.
"Siguro
nga hindi kayang tumagal ang isang seryosong relasyon ng dalawang kapwa lalaki.
Matimbang pa rin talaga ang sex sa ganoong relasyon. Kapag sawa na sa partner
ay maghahanap na naman ng ibang partner. Pero sana mahal talaga ako ni Emil
para hindi na ako maghahanap ng iba. Sa sex naman ay nandyan kayong
dalawa." ang nasabi ko naman sa kanila.
Matapos ang
threesome namin ay nagpatuloy kami sa pag-inom ng alak. Nagpatuloy din ang
aming kwentuhan lalong lalo sa mga nakakatawang experience nina Daddy at
Ninong. Pero hindi na sumagi sa aming kwentuhan si Emil. Medyo nawaglit na nga
siya sa aking isipan ng mga oras na iyon.
Nang
makabalik ako sa bahay ay muli kong naalaala ang problema namin ni Emil.
Late
afternoon na ng makauwi ako sa bahay. Nadatnan ko doon si Emil na nag-iimpake
ng kanyang mga damit.
"Anong
ibig sabihin nito?" ang bungad ko sa kanya.
"Mabuti
pa siguro na maghiwalay muna tayo. Baka kasi nasasakal na natin ang isa't isa.
Mas makakaganda siguro sa ating relasyon na bigyan natin ng panahon ang isa't
isa para makapag-isip- isip." ang nasabi naman ni Emil.
"This is
just the first time naman na nagkaganito tayo. Simple misunderstanding lang
iyon Emil. No need for one of us to leave. Kaya naman natin itong
pag-usapan." ang nasabi ko naman sa kanya.
"No. Mas
makakapag-isip tayo kung maghihiwalay muna tayo. This is just temporary. I'll
be back soon. Kailangan ko lamang umalis. Sana maintindihan mo ako." ang
pakiusap ni Emil.
"Please
don't leave. Lahat ng problema ay may solusyon." ang pakiusap ko naman sa
kanya.
"Let's
give each other time to think about this relationship. Baka sa sobrang
pagmamahal natin sa isa't isa ay hindi na natin iniisip ang ating sariling
kapakanan. Puro na lamang ikaw ang aking inaalala. Ganoon din ikaw, ako na
lamang ng ako ang inaalala mo. Tama yun. Pero parang hindi maganda yun sa isang
relationship. Papaano na ang ating mga sarili. Ewan ko. Pag-isipan muna
natin." ang pagsusumamo ni Emil.
"Hindi
kita maintindihan Emil." ang nasabi ko naman.
"In due
time maiintindihan mo ako. Sige na. Let me go muna. I'll be back naman
soon." ang nasabi naman ni Emil.
Matapos
makapag-impake si Emil ay agad na rin siyang umalis ng bahay. Hindi ko na rin
siya pinigilan. Lumipas pa ang ilang araw ay hindi na ako nakabalita ng tungkol
kay Emil. Kahit sa telepono ay hindi ma-contact si Emil.
Isang gabi
habang panay ang scroll ko sa phonebook ng aking celphone ay nakita ko ang
number ni Walt. Sinubukan ko siyang tawagan subalit tila ayaw din niyang
sagutin ang kanyang telepono. Dati-rati ay sinusuyo pa ako ni Walt na
makipagrelasyon sa kanya. Subalit ngayon ay parang ayaw na niya akong makausap.
Tila ayaw akong dalawin ng antok ng gabing iyon. Buti na lamang ay may isang
taong bumisita sa akin.
"Kuya
Gilbert, ikaw pala." ang nasabi ko ng buksan ko ang gate.
"Wala
akong magawa sa bahay. I'm sure wala ka rin magawa ngayong gabi." ang
nasabi naman niya.
"Tara sa
loob." ang anyaya ko kay Kuya Gilbert.
Pagkapasok
namin sa bahay ay agad isinara ni Kuya Gilbert ang pintuan. Agad niya akong
niyakap at siniil ng halik. Laking pagtataka ko noon sa ginagawa ni Kuya
Gilbert sa akin. Hindi naman dati siyang agresibo noong mga una naming
pagtatalik. Pero ngayon ay ganoon na siya ka-agresibo. Hindi naman ako tumutol
sa nais mangyari ni Kuya Gilbert. Nakipaghalikan din ako sa kanya. Isa na namang
mainit na pagtatalik ang sumunod na eksena sa pagitan namin ni Kuya Gilbert.
Nakahiga pa
kami noon sa aking kama at tapos na ang mainitang pagtatalik namin ni Kuya
Gilbert ng maisipan kong hiramin ang celphone ni Kuya Gilbert upang tawagan si
Walt. Nais ko siyang makausap upang matulungan niya ako kay Emil na
magpaliwanag ng lahat. Subalit laking gulat ko ng mabosesan ko ang taong
sumagot sa celphone ni Walt. Boses iyon ni Emil na parang bagong gising lamang.
Sa paulit-ulit niyang binigkas na ‘hello' at ‘who is this?' ay natitiyak ko na
boses nga ni Emil iyon. Hindi naman ako nagsalita. Pinakinggan ko na lamang
mabuti ang boses niya hanggang sa putulin nya ang tawag ko.
"O ano
na naman yan? Bakit parang natulala ka na dyan?" ang mga tanong ni Kuya
Gilbert sa akin.
"Hindi
ako nagkakamali. Si Emil yung sumagot. Magkasama sila ni Walt ngayon." ang
nasabi ko naman.
"Ikaw
talaga. Sobrang miss mo lang yung tao. Kaya akala mo siya yung sumagot ng
phone." ang nasabi naman ni Kuya Gilbert.
"Hindi
ako pwedeng magkamali. Boses nya yun." ang pagpupumilit ko naman.
"O sige
na kung sya yun. Hayaan mo na sila. Nandirito naman ako. Ako na lamang ang
papalit sa Emil na yan. Mas nakakasiguro ka sa akin na hindi kita
lolokohin." ang nasabi naman ni Kuya Gilbert.
Hindi na ako
nakasagot pang muli. Tama ba ang naririnig ko mula sa mga bibig ni Kuya
Gilbert. Tama din ba ang kutob ko na si Emil at Walt na. Mas lalo akong
naguluhan ng gabing iyon. Hindi na ako iniwan ni Kuya Gilbert na gabing iyon.
Doon na rin siya natulog.
Kinabukasan
ay nahihiya akong usisain si Kuya Gilbert sa kanyang nasabi kagabi. Marahil ay
nasabi nya lamang iyon para maibsan ang sakit na nararamdaman ko sa
pagsusupetsa kina Emil at Walt. Kumakain kami ni almusal ng dumating si Emil.
"Hi Kuya
Gilbert." ang bati ni Emil at parang hindi niya ako nakita na kasabayang
kumakain ni Kuya Gilbert.
Tumuloy sa
aming silid si Emil. Sinundan ko naman siya. Nag-umpisa na naman siyang
mag-impake ng kanyang mga damit.
"Decided
ka na ba na iwan ako?" ang mahinahon kong tanong sa kanya.
"It's
over for both of us. Yes, yun ang desisyon ko." ang tugon ni Emil.
"You
were with Walt last night di ba?" ang sumbat ko sa kanya.
Hindi pa rin
siya umimik. Nagpatuloy lamang sa pag-iimpake ng kanyang mga damit.
"Nagsasama
na ba kayo ni Walt?" ang tanong ko naman sa kanya.
Hindi pa rin
niya ako sinagot.
"Please
Emil tell me the truth. Kayo na ba ni Walt?" pilit ko pa rin pinaaamin si
Emil.
"Kayo na
rin ba ni Kuya Gilbert? Akala ko tapos na sa inyo ang lahat at ayaw ng Daddy at
Ninong mo na maging kayo." ang panunumbat naman ni Emil sa akin.
"Ah ok.
So ako pala ang may kasalanan kaya ka aalis na." ang nasabi ko naman.
"Tinawagan
ni Kuya Gilbert si Walt kagabi. Yes magkasama kami kagabi. Ako ang sumagot ng
cel niya. Nalaman ko rin ng cel ni Kuya Gilbert yun. Ikaw ba o sya ang
tumawag?" ang pag-amin ni Emil.
"Hiniram
ko cel niya kasi kung ako ang tumatawag ay hindi nyo naman sinasagot ng
celphone." ang pag-amin ko rin.
"So
ngayon alam mo na kami na ni Walt. Masaya ka na ba nyan at kayo na rin ni Kuya
Gilbert." ang mga nasabi naman ni Emil.
"Nagkakamali
ka Emil. Nandirito lamang siya dahil alam niya na may suliranin tayo. Huwag
mong pag-isipan ng masama si Kuya Gilbert." ang nasabi ko naman.
"Sige
mag-aminan na lamang tayo ng ating tinatagong lihim sa isa't isat. Yung sa
Daddy mo noon ay totoo naman na sinuyo ko siya na makipagrelasyon sa akin.
Pumayag naman siya sa kasunduang hindi kita sasaktan. Yung pangako kung iyon sa
kanya ang dala-dala ko pa rin kahit wala na siya. Kaya hindi ko inamin ang
aming relasyon sa iyo. Minahal din kita kahit papaano. Kaya lamang nakakasakal
ang pagmamahal mo. Minsan hindi na ako makahinga. Ikaw na lang ba ang
pagtutuunan ko ng aking panahon. Mahirap yun. Siguro maiintindihan ako ng Daddy
mo sa hindi ko na maipagpapatuloy ang pangako ko sa kanya na hindi kita
sasaktan. Patawarin mo ako pero iyon talaga ang nararamdaman ko. Patawad."
ang mga nasabi naman ni Emil.
Para akong
binuhusan ng malamig na tubig ng marinig ko iyon mula sa mga bibig ni Emil. Ni
hindi ko malaman ang aking gagawin o sasabihin ng mga sandaling iyon.
Pinagmasdan ko na lamang ang paglisan ni Emil. Natauhan lamang ako ng akbayan
ako ni Kuya Gilbert.
"Hayaan
mo na sya. Kalimutan mo na rin ang lahat ng nangyari. Pasensya ka kung
napakinggan ko ang usapan ninyo. Patawarin mo na siya at ang Daddy mo. Nais
lamang siguro ng Daddy mo na maging masaya ka rin." ang nasabi niya sa
akin.
"Pero
Kuya Gilbert, napakasakit iyon. Sarili ko pang Daddy ang gumawa ng ganoon sa
akin." ang nasabi ko naman.
"Maaaring
mali ang ginawa ng Daddy mo. Pero ang nais lamang niya ay maging masaya ka.
Nakita niya marahil kung gaano mo kamahal si Emil kaya niya naisipan na
makipagkasundo ng ganoon kay Emil. Kalimutan mo na iyon." ang dugtong pa
ni Kuya Gilbert.
Hindi na ako
muli pang nakapagsalita. Humgulgol na lamang ako sa iyak. Buti na lamang at
nandoroon si Kuya Gilbert. Pinilit pa rin ni Kuya Gilbert na pakalmahin ang
aking sarili sa pamamagitan ng pagtatanggol sa nagawang iyon ni Daddy.
Nang mga
sumunod na araw ay naintindihan ko rin ang naging pasya ni Daddy tungkol kay
Emil. Mahal talaga ako ng Daddy ko at lahat ay ibibigay niya mapaligaya lamang
niya ako. Pati nga ang bawal na pakikipagtalik sa kanya ay nagpaubaya siya.
Dahil iyon sa pagmamahal niya sa akin. Alam niya mali iyon. Pero mas matimbang
pa rin ang pagmamahal niya sa akin. Mas higit siyang liligaya kung liligaya din
akong kanyang anak. Sa tama man o maling paraan ay natupad niyang mapaligaya
ang kaisa-isa niyang anak sa tulong na rin ni Ninong.
- W A K A S -
Subscribe to:
Posts (Atom)